به نقل از «ایسنا»

ابداع واکسن سرطان با استفاده از سلول‌های زامبی!

تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۴۱۱۵۴

سلول‌های موسوم به سلول‌های "زامبی"، راه جدیدی برای ابداع واکسن سرطان در نظر گرفته می‌شوند و در حال حاضر، نتایج امیدوارکننده‌ای را در آزمایش روی موش‌ها نشان داده‌اند.

به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، دانشمندان "موسسه پژوهش‌ زیست‌پزشکی"(IRB) در اسپانیا، اثر یک واکسن جدید سرطان را نشان داده‌اند که تزریق سلول‌های خفته تومور را برای تحریک سیستم ایمنی و کمک به جلوگیری از آغاز سرطان شامل می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

واکسن سرطان می‌تواند چیزی شبیه به جام مقدس برای پزشکی مدرن باشد و جای تعجب نیست که پژوهش‌های بسیاری برای رسیدن به این هدف انجام شده‌اند. برخی از روش‌ها می‌توانند درمانی باشند و با سرطانی که در حال حاضر در بدن بیمار وجود دارد، مبارزه کنند. این در حالی است که برخی دیگر می‌توانند پیشگیرانه باشند و در وهله اول برای کاهش خطر ابتلا به سرطان طراحی ‌شوند. در هر صورت، این واکسن‌ها با تحریک سیستم ایمنی برای تشخیص دادن سرطان کار می‌کنند.

دانشمندان مؤسسه پژوهش‌ زیست‌پزشکی، نوع جدیدی از واکسن سرطان را ارائه داده‌اند. نسخه‌های پیشین برای تحریک واکنش ایمنی با استفاده از سلول‌های تومور مرده طراحی شده‌اند اما در این پژوهش جدید، دانشمندان با استفاده از سلول‌های سرطانی در حالت خفته موسوم به پیری، موفقیت بیشتری کسب کردند.

وقتی سلول‌ها به مرحله پیری می‌رسند و آسیب‌های DNA انباشته می‌شوند، در نهایت به نقطه‌ای می‌رسند که دیگر تقسیم نمی‌شوند اما به جای مردن، خاموش می‌مانند. این سلول‌های به اصطلاح پیر یا "زامبی"، در بسیاری از نشانه‌های پیری نقش دارند اما به نظر می‌رسد که مکانیسم محافظتی در برابر سرطان باشند که اساسا تقسیم سلولی کنترل‌نشده است.

بنابراین، پژوهشگران در این پروژه جدید بررسی کردند که آیا می‌توان از سلول‌های پیر تومور به جای سلول‌های مرده برای تحریک واکنش ایمنی استفاده کرد یا خیر. در هر حال، آنها هنوز همان نشانگرهایی را دارند که سلول‌های ایمنی جستجو می‌کنند اما خطر رشد و تقسیم را شامل نمی‌شوند.

پژوهشگران، موش‌های سالم را با سلول‌های پیر تومور واکسینه کردند. سپس یک هفته بعد، ملانومای زنده یا سلول‌های سرطان پانکراس را به آنها تزریق کردند. تعداد موش‌هایی که به تومور مبتلا شدند، در گروهی که سلول‌های تومور پیر را دریافت کرده بودند، در مقایسه با گروه‌های کنترل‌شده به‌ طور چشمگیری کاهش یافت.

این گروه پژوهشی، واکسن‌های سلول پیر را به موش‌هایی که قبلا به تومور مبتلا شده بودند، تزریق کردند و در آنجا نیز پیشرفت‌هایی داشتند که البته به اندازه درمان پیشگیرانه نبود.

بررسی دقیق‌تر نشان داد که سلول‌های پیر برای تحریک سلول‌های ایمنی مهم شامل سلول‌های دندریتیک و سلول‌های "CD8 T" در برابر سرطان، بسیار کارآمد هستند.

"اینس مارین"(Inés Marín)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: پژوهش ما نتیجه می‌گیرد که القای پیری در سلول‌های تومور، تشخیص این سلول‌ها توسط سیستم ایمنی را بهبود می‌بخشد و همچنین، شدت واکنشی را که ایجاد می‌کنند، افزایش می‌دهد. بنابراین، یافته‌های ما بسیار مثبت هستند.

لازم به ذکر است که نتایج به دست آمده در مدل‌های حیوانی همیشه قابل انتقال به انسان نیستند. بنابراین، هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن باقی مانده‌اند. این گروه پژوهشی در حال حاضر در حال بررسی این پرسش هستند که واکسن سلول پیر تا چه اندازه می‌تواند در ترکیب با روش‌های ایمنی‌درمانی کار کند.

این پژوهش، در مجله "Cancer Discovery" به چاپ رسید.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: واکسن سرطان سلول زامبی سرطان واکسن سرطان برای تحریک موش ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۴۱۱۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ساخت نخستین سلول مغزی مصنوعی با آب و نمک 

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از ساینس الرت، محققان توانسته اند اتصالات عصبی به نام سیناپس‌ها را با استفاده از همان آب و مواد نمکی که مغز از آن استفاده می‌کند شبیه سازی کنند؛ پیشرفتی که به رشته نوظهور «یونترونیک» که ترکیب زیست شناسی و الکترونیک است کمک می‌کند.

گروهی از پژوهشگران دانشگاه اوترخت در هلند و دانشگاه سوگانگ در کره جنوبی، از عملکرد مغز انسان که از ذرات باردار به نام یون‌های محلول در آب برای انتقال سیگنال‌ها در نورون‌ها استفاده می‌کند، الهام گرفته اند.

یکی از ویژگی‌های مهم توانایی مغز برای پردازش اطلاعات، انعطاف پذیری سیناپسی است که به نورون‌ها اجازه می‌دهد تا قدرت اتصالات بین خود را در پاسخ به تاریخچه ورودی تنظیم کنند.

این دستگاه که جدید «ممریستور یونترونیک» نام دارد، میزان بار الکتریکی را که قبلا از آن عبور کرده است «به یاد می‌آورد» و ما را به ساخت سیستم‌های مصنوعی با قابلیت تقلید از مغز ابرقدرت انسان نزدیک‌تر می‌کند.

«تیم کامسما» «Tim Kamsma» فیزیکدان نظری از دانشگاه اوترخت، می‌گوید: این دستاورد نشان دهنده یک پیشرفت حیاتی به سمت رایانه‌هایی است که نه تنها می‌توانند الگو‌های ارتباطی مغز انسان را تقلید، بلکه از همان محیط نیز استفاده کنند.

ممریستور یونترونیک به شکل مخروط با محلول آب و نمک در داخل آن، فقط ۱۵۰ در ۲۰۰ میکرومتر عرض دارد (عرض حدود سه یا چهار تار موی انسان در کنار هم). تکانه‌های الکتریکی باعث حرکت یون‌ها در کانال مخروطی شکل شده و تغییرات در بار الکتریکی منجر به تغییر در حرکت یون می‌شود. تغییر در چگونگی رسانش الکتریسیته سیناپس را می‌توان اندازه گیری و رمزگشایی کرد تا دریابیم سیگنال ورودی چه بوده که این نشان دهنده نوعی حافظه است.

طول کانال بر مدت زمان حفظ حافظه ممریستور تأثیر می‌گذارد و این نشان می‌دهد می‌توان کانال‌ها را برای کار‌های خاصی طراحی کرد دقیقا مانند آنچه در مغز وجود دارد. فیزیک دان‌ها همچنین در تلاش برای یافتن روش‌های مختلف ترکیب این سیناپس‌های مصنوعی هستند.

اگرچه هنوز این دستگاه و به طور کلی یونترونیک، در مراحل بسیار اولیه هستند، اما با توجه به تولید نسبتا سریع و ارزان، این طراحی جدید می‌تواند برای طیف وسیعی از کاربرد‌های آینده مقیاس پذیر باشد.

مجریان این طرح می‌گویند اگرچه سیناپس‌های مصنوعی قادر به پردازش اطلاعات پیچیده بر اساس مواد جامد هستند، اما ما اکنون و برای اولین بار نشان دادیم که این شاهکار با استفاده از آب و نمک نیز قابل اجراست. ان‌ها به طور موثر رفتار عصبی را با استفاده از سیستمی تکرار می‌کنند که از محیطی مشابه مغز استفاده می‌کند.

این پژوهشگران امیدوارند با الگوبرداری از مغز، به جای تکیه بر فرآیند‌ها و اجزای الکتریکی سنتی و رایج، بتوان با رایانه‌ها به ظرفیت و کارایی مغز نزدیک شد.

نتایج این تحقیقات در نشریه PNAS منتشر شده است.

انتهای پیام/